بیست و نهم اسفند ماه،
روز ملی شدن صنعت نفت گرامی باد.


چهل و نه سال پیش، چهاردهم اسفند ماه، مردی  محصور در احمدآباد  چشمانش را برای همیشه بست، که زنده‌ترین نام تاریخ معاصر از آن اوست.
نام او، اگرچه جز مقطعی کوتاه، نه بر خیابانی نشست و نه بر برگی از تقویم، اما در تمام این چهار دهه، سرچشمه‌ الهام مبارزان، فعالان سیاسی، اندیشمندان و روشنفکران ایران و منطقه بوده است. سرنوشت تلخ و تنهایی ناگزیر او در سالهای پایانی زندگی، از دراماتیک‌ترین مقاطع تاریخ ایران است و بسیاری آن تنهایی و انزوای به ناچار را، نشانه‌ی سرنوشت قهرمانان تاریخ معاصر ایران دانستند.